Pierwsza wspólnota Apostolatu „Złota Róża” – Modlitwy i Postu za Kapłanów powstała 1 marca 2007 roku przy Parafii Bożego Ciała w Siedlcach. Myślą przewodnią tworzącego się Dzieła były słowa „Zróbcie wszystko cokolwiek wam powie” /J2,5/. Założycielką pierwszej wspólnoty „Złotych Róż” jest Teresa Kruszewska, a opiekunem duchowym dzieła został ksiądz Józef Skorodiuk, który poprowadził pierwszą Mszę świętą o Boże błogosławieństwo dla Apostolatu, w kaplicy sióstr Teresek w Siedlcach w dniu 1 marca 2007 roku o godz. 6.30. kolejna Msza święta tego dnia odbyła się w Kościele Bożego Ciała w Siedlcach o godz.18.00 z udziałem pierwszej wspólnoty.
Później osoby z innych parafii, otrzymywały światło i przynaglenia, i tworzyli takie wspólnoty w swoich parafiach w Polsce.
W 2010 roku w pierwszą sobotę marca odbył się pierwszy Ogólnopolski Zjazd „Złotych Róż” na jasnej Górze. Na spotkanie przybyło 4 księży i bardzo dużo ludzi. Podczas uroczystej Mszy świętej Apostolat został zawierzony Maryi – Królowej Polski. Tę Mszę świętą koncelebrowało 3 biskupów, między innymi ks. biskup Henryk Tomasik (wówczas bkp pomocniczy Diecezji Siedleckiej). Od tego czasu (2010r. – 2015r.) w każdą pierwszą sobotę marca odbywały się Ogólnopolskie Zjazdy „Złotych Róż” na Jasnej Górze, a w drugą sobotę października w Oborach k. Torunia.
W 2016r. spotkanie marcowe i październikowe miało miejsce w Diecezji Siedleckiej – w Leśnej Podlaskiej (pierwsze pod przewodnictwem ks. doktora Pawła Wiatraka, a drugie pod przewodnictwem ks. doktora Grzegorza Koca). W 2017r.w pierwszą sobotę marca Ogólnopolski Zjazd Apostolatu odbył się ponownie na Jasnej Górze pod przewodnictwem ks. doktora Grzegorza Koca – Opiekuna Apostolatu w Diecezji Siedleckiej.
Modląc się liczymy na opatrzność Bożą, opiekę Maryi, świętego Jana Pawła II i świętej siostry Faustyny, którzy są głównymi patronami Apostolatu.
Nieustannie uczymy się wszystko czynić z miłości, coraz bardziej kochać kapłanów, umiłowanych synów Jezusa i Maryi. Pragniemy poprzez miłość, modlitwę i post przyczynić się do zwycięstwa Niepokalanego Serca Maryi przez kapłanów.
Z miłością błagać . . .
Zakwitła RÓŻA dziesięć lat temu,
W kościele naszym. Tak wybranemu.
Ziarenko padło na ten grunt Boży,
By z Bożą mocą miłość rozmnożyć.
Ujrzeć w kapłanie Syna Bożego,
Zatroskanego, zmartwychwstałego.
Otoczyć sercem i umartwieniem,
By w świecie stał się Bożym nasieniem.
By ziarno SŁOWA w mocy Jezusa
Odkryła w sercu niejedna dusza.
By płonął ogień w sercu kapłana
Pod płaszczem Matki .
NIEPOKALANA.
A ręce w sile i mocy Bożej
Z hojnością niosły łask Bożych morze.
Niech twoje serce siostro i bracie
Uzna kapłana, że on przyjaciel.
Który jest prawdą, drogą do nieba,
Aby był wierny – modlić się trzeba.
Z miłością błagać naszego Pana,
Z sercem otwartym i na kolanach.